به گزارش خبرنگار ایرنا تعدد اقوام و وحدت آنها از ویژگی های ایران اسلامی است و تالشی ها، مردان و زنان تلاشگر و نوعدوستی هستند که اغلب در استان گیلان، بخش هایی از استان اردبیل و قسمت هایی از جمهوری آذربایجان زندگی می کنند و کلاه پشمی گرد با رنگ های روشن و تیره نماد لباس محلی آنهاست و مانند بسیاری از پوشش های محلی اقوام دیگر از نظر تاریخی و فرهنگی حائز اهمیت است و در مناسبت ها و آئین ها از آن استفاده می شود و احیاء و ترویج آن، کار ارزشمندی است.
** نگران کمرنگ شدن تولید لباس سنتی تالشی هستم
ابراهیم شبرنگ خیاط ۷۳ ساله تالشی، به همراه پدرش در بیش از ۵۰ سال اقدام به حرفه خیاطی برای بقای لباس سنتی تالشی کرده و در زادگاهش روستای آق اولر در عمق جنگل ها و ییلاقات غرب تالش با بافت و عرضه آن، به این کار فرهنگی اهتمام دارد و مردم تالش که روزهای تعطیل خود را در آن روستا و ییلاقات اطراف می گذرانند، کلاه پشمی و شال سنتی تولید این هنرمند خیاط را خریداری می کنند.
این خیاط در گفت وگو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: متولد ۱۳۲۳ روستای آق اولر بخش مرکزی شهرستان تالش هستم و از بازار قدیم این روستا که با بیش از ۲۰ غرفه یا مغازه چوبی، نیاز خوار و بار و لباس اهالی این روستا و روستاهای همجوار را تامین می کرد، فقط مغازه چوبی من سرپا مانده و بقیه به تاریخ پیوسته اند.
وی افزود: پدرم خیاط بود و من نیز به خاطر علاقه وافر به فرهنگ و پوشش سنتی تالشی، از جوانی به این حرفه مشغول شده ام و کلاه نمادین تالشی، شال، جلیقه، شلوار و جوراب پشمی تولید می کنم و در کنار آن، به دوخت و دوز کت و شلوار معمولی و لباس های دیگر نیز می پردازم و از کار و درآمد خود راضی هستم.
وی ادامه داد: ابتدا نخ ها در کنار هم بافته و به شکل چادر یا پارچه ضخیم درمی آید و سپس چادرها به هم وصل و زیر لگد به شال پهن تبدیل می شود و از آن برای تولید کلاه، شال و سایر بخش های لباس محلی تالشی استفاده می شود.
این خیاط گفت: قیمت هر کلاه تالشی حدود ۵۰۰ هزار ریال است و من تنها عرضه کننده این کلاه در ییلاقات این شهرستان هستم و مردمان تالش به خاطر علاقه به لباس محلی و سنتی خود، از تولیدات من استفاده می کنند.
شبرنگ ادامه داد: مغازه ام را در فصل های بهار و تابستان در زادگاهم روستای آق اولر و در پاییز و زمستان در شهر تالش دایر می کنم اما متاسفانه جوانان امروز به ادامه کار هنری من علاقه نشان نمی دهند و بیم آن است که بعد از من، تولید و عرضه کلاه و لباس سنتی تالشی کمرنگ شود.
وی افزود: بیشتر جوانان امروز اهل تفریح و سرگرمی هستند و با وجود بیکاری، به کارهایی نظیر خیاطی علاقه نشان نمی دهند و والدین آنها نیز فرزندان خود را به این حرفه و تولید لباس محلی هدایت و تشویق نمی کنند.
او بیان کرد: برای جوینده کار، همواره در بازار کار زمینه اشتغال و درآمد وجود دارد و اگر جوانان، اندکی از توجه به تجملات و زرق و برق زندگی معاصر بکاهند، می توانند به بسیاری از مشاغل بومی و خانگی بپردازند.
** نقش مهم خیاط تالشی در ماندگاری لباس سنتی
جوانانی هم که در خیاطی شبرنگ حضور داشتند، با اشاره به اشتیاق والدین خود به پوشیدن لباس محلی تالشی در مناسبت های خاص، نقش خیاط پیر تالش را در ماندگاری لباس سنتی و ترویج استفاده از کلاه محلی تاثیرگذار دانستند.
یکی از آنها گفت: تصاویر به یادگار مانده از بزرگان تالش، اغلب با لباس محلی است و کلاه تالشی القاکننده شکوه و صلابت این قوم اصیل است.
وی افزود: جنس و شکل لباس سنتی به خصوص کلاه نماد تالشی با آب و هوای مناطق آنها سازگاری دارد و می توان از آنها در فصل های مختلف سال استفاده کرد، اما بتدریج استفاده از آنها در جامعه کمرنگ می شود.
** اقدامی ارزشمند برای حفظ تولیدات سنتی
سکینه پورمحمود هنرمند و مربی صنایع دستی شهرستان تالش نیز به ایرنا گفت: کار خیاط پیر این شهرستان، ارزشمند است و کلاه پشمی یا شالی تالشی، جایگاهی خاص در ترکیب لباس محلی آنها دارد و به رنگ های سرمه ای، قهوه ای و مشکی بافته می شود.
وی افزود: لباس محلی تالشی مشتری خاص خود را دارد و به علت مشابهت با لباس سنتی ترک ها، در نمایشگاه های صنایع دستی و لباس محلی استان های ترک زبان نیز عرضه می شود.
پورمحمود ادامه داد: به همراه ۴۰ هنرمند صنایع دستی، لباس محلی مردان و زنان تالش را تولید می کنیم و تاکنون برای عرضه تولیدات خود و ترویج پوشش محلی و سنتی تالشی، نمایشگاه های مختلفی در برج های آزادی و میلاد تهران ، استان های اصفهان، همدان، کرمان، گلستان و اردبیل برگزار کرده ایم و بزودی محصولات خود را در شهرستان نیر استان اردبیل عرضه خواهیم کرد.
مسئول حمایت از تولید اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گیلان نیز توجه به احیای لباس سنتی اقوام را ارزشمند دانست و گفت: با معرفی تولیدکنندگان لباس محلی به بانک برای دریافت تسهیلات، از آنها حمایت می کنیم و برای تولید و ترویج لباس سنتی تالشی، کارگاه های متعددی در این استان فعال است.
مریم قاسمی افزود: با وجود ظهور مدهای گوناگون لباس، استفاده از لباس سنتی تالشی در این استان همچنان رایج است و مردان و زنان تالش به خصوص در مناسبت ها و آئین های بومی و محلی از آنها استفاده می کنند.
وی اظهار کرد: لباس محلی تالشی در دو نوع مردانه و زنانه است که نوع مردانه آن شامل کلاه، کت و شلوار، جلیقه و شال است و کلاه، جایگاه خاص خود را دارد و از نوع ضخیم آن در فصل زمستان استفاده می شود.
قاسمی ادامه داد: در خصوص لباس سنتی تالشی، کارهای تحقیقاتی و مستندنگاری زیادی انجام شده و نتایج آن در اختیار اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان است و باید به منظور بهره مندی عموم به صورت کتاب استخراج شود و در دسترس عموم قرار گیرد.
شهرستان تالش با چهار بخش مرکزی، اسالم، حویق و کرگانرود در ۱۱۰ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع است.
گزارش از: عیسی پاشاپور ** انتشاردهنده: کبیری
۷۱۲۴/۲۰۰۷
انتهای پیام /*