این بقعه متبرکه که از بناهای مهم زیارتی شهرستان ورامین و همواره مورد توجه مردم شهرستان و مسافران بوده است ، مدفن امامزاده یحیی یکی از نوادگان امام‌زین‌العابدین (ع) است.
بقعه متبرک امامزاده یحیی (ع) از نظر معماری به عنوان یکی از مهمترین بناهای تاریخی این شهرستان محسوب می‌شود.
هسته اصلی بنای بقعه متشکل از یک طرح هشت ضلعی از داخل و چهار ضلعی از بیرون با یک ورودی از جانب شمال است و کالبد بنا با آجر ساخته شده و مربوط به قرن هفتم هجری است.
داخل بقعه بر خلاف منظر ساده و بی‌پیرایه بیرون آن، دارای محراب کاشی و ازاره‌های کاشی ستاره‌ای شکل بوده با کاشی‌های نیلی رنگ جلادار تزیین شده است.
در بالای ازاره کتیبه‌ای گچبری به خط ثلث برجسته حاوی کلام خدا و رسول اکرم (ص) در زمینه گل و بوته جلب نظر می‌کند که گرداگرد حرم دور می‌زند و تاریخ محرم سال ۷۰۷هجری و بانی بنا ‘ابومحمد زید ‘ یاد شده است.
اثر نفیس و کم نظیر دیگراین امامزاده سنگ قبر محراب گونه کاشی آن است که امضای دو استاد کاشی ساز کاشانی را با خود داشته که تاریخ سال آن ۷۰۵ قمری است و در حال حاضر در موزه آرمیتاژ لنینگراد نگهداری می‌شود.
ضریح قدیمی بقعه به صورت چوبی با خانه مربع بوده و ضریح فعلی فلزی است.
از این بقعه جهانگردانی همچون مادام ژان دیولافوا در سال ۱۸۸۱میلادی و آندره‌گدار دیدن کرده‌اند.
با وجود قدمت و بنای ارزشمند، بقعه متبرکه امامزاده یحیی مانند دیگر بناهای متبرک و قدیمی ورامین مورد بی‌توجهی قرار گرفته و دست طبیعت آثار جبران ناپذیری به کالبد این بنا وارد کرده است.
این بنا به شماره ۱۹۹در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده و در سال ۱۳۸۲شمسی با نظارت کارشناسان میراث فرهنگی استان تهران مرمت و بازسازی شد.
خبرنگار: سید حسن میری – انتشار: محمد آجورلو
تهرام/۷۲۵۴//۱۳۴۸
انتهای پیام /*