«پری رو تاب مستوری ندارد/ در ار بندی سر از روزن درآرد» این بیت را «مهسا وهابی» میخواند؛ دانشجوی باستانشناسی دانشگاه تهران که آبانماه سال ۱۳۹۳ سرک کشیدنهایش به ترانشههای شرکت آب و فاضلاب در خیابان مولوی، یکی از بزرگترین کشفیات باستانشناسی تهران را رقم زد و در نخستین مرحله، اسکلت کامل و نسبتاً سالمی را نمودار ساخت. بزودی معلوم شد که اسکلت کشف شده، کمابیش هفت هزار سال قدمت دارد و متعلق به زنی ۳۵ تا ۴۰ ساله است. شاید هیچ کس گمان نمیبرد که پری روی بیتاب خیابان مولوی در مدتی کوتاه، خواستگاران فراوان پیدا کند و هرکدام مدعی باشند که اگر سرنوشت او را به دستش بسپارند، سفید بختیاش را تضمین میکند. اما حالا پس از فروکش کردن هیجانهای اولیه، خبر میرسد که خواستگاران پرشمار، هر یک به نوعی پا پس کشیدهاند و شرایط حفاظتی اسکلت هفت هزار ساله رو به وخامت گذاشته؛ از اینرو، انتقال آن به مخزن موزه ملی ایران – جایی که دهها هزار اثر حاصل از کاوشهای باستانشناسی انبار شدهاند – به یک گزینه جدی بدل شده است.