مالزی جادههای بزرگی دارد که تمامی شهرها و نقاط اصلی را در ساحل غربی شبه جزیره مالزی به همپیوند میدهد. درازای شبکه آزادراهی مالزی نزدیک به ۱۱۹۲کیلومتر (۷۴۰مایل) است. این شبکه تمامی شهرها و مراکز مهم همچون دره کلانگ، جوهور باهرو و پنانگ را به دیگر نقاط پیوند میدهد. بزرگراه اصلی، بزرگراه شمال- جنوب به ترتیب از نقاط شمالی و جنوبی بوکیت کایوهیتام و جوهورباهرو در شبه جزیره مالزی امتداد مییابد. این بزرگراه بخشی از شبکه بزرگراهی آسیا است که تایلند و سنگاپور را نیز به هم پیوند میدهد.
جادههای شرق مالزی و کرانه خاوری شبه جزیره مالزی هنوز به نسبت توسعه نیافته هستند. آنها از جادههای پرپیچ و خم در نواحی کوهستانی تشکیل شدهاند و برخی از آنها هنوز آسفالت نشده و شنی هستند. به همین سبب استفاده همیشگی از رودخانهها به عنوان روش اصلی ترابری برای ساکنان داخلی شمرده میشود.
سرویس قطار در غرب مالزی با خط آهن مالایایی Keretapi Tanah Melayu انجام میگیرد و شبکه گستردهای دارد که تمام نواحی و شهرهای این شبه جزیره و از جمله سنگاپور، را به یکدیگر پیوند میدهد. خط آهن کوتاهی در ساباه وجود دارد که راه آهن بورنئوی شمالی از آن برای ترابری کرایهای بهره میگیرد.
بنادر دریایی Tanjong Kidurong]], کوتا کینابالو, کوچینگ, Kuantan, Pasir Gudang, Tanjung Pelepas, Penang, Port Klang, سانداکان و Tawau وجود دارند.
همچنین فرودگاههایی در رده جهانی وجود دارند مانند فرودگاه بینالمللی کوآلالامپور در سپانگ، فرودگاه بینالمللی بایان لپاز در پنانگ و فرودگاه بینالمللی کوچینگ و فرودگاه بینالمللی لنگکاوی که حرکت به سوی مقاصد بینالمللی و داخلی و نیز مسیرهای هوایی کوتاه داخلی در نواحی روستایی ساباه و ساراواک در آن انجام میگیرد. مالزی موطن کم هزینهترین سیستم حمل بار، خطوط هوائی آسیا در منطقهاست. فرودگاه کوآلالامپور است به عنوان یک مرکز پروازی نواحی آسیای جنوب شرق و چین را نیز تحت پوشش قرار میدهد.
خدمات مخابراتی درون شهری عمدتاً از طریق پست رادیوئی مایکرو ویو برای شبه جزیره مالزی فراهم میشود. مخابرات بینالمللی به وسیله کابلهای زیر دریایی و ماهواره انجام میگیرد. یکی از بزرگترین و مهمترین شرکتهای مخابراتی در مالزی، تلکام مالژیا برهاد (TM) است که تولیدات و خدماتی را برای خطوط ثابت، و موبایل و نیز خدمات دسترسی شماره گیری و پهنای باند اینترنتی را ارائه مینماید. این شرکت تقریباً دارای خدمات انحصاری خطوط ثابت تلفنی در کشور میباشد.
در حال حاضر شرکتهای سل کام (Celcom)، مکسیس (Maxis) و دی جی (دیجی) بیشترین سهم در ارائه خدمات تلفن همراه این کشور را دارا میباشند.
در دسامبر ۲۰۰۴ لیم کینگ یایک وزیر انرژی، آب و مخابرات گزارش داد که کمتر از یک درصد یا حدود ۲۱۸۰۰۴ نفر از مردم مالزی از خدمات باند پهن (اینترنتی) استفاده میکنند. اما این مقادیر براساس شماره مشترکین میباشد، در حالی که درصد مصرف داخلی آن میتواند بطور دقیق تری بر این وضعیت تاثیر بگذارد. این نشان دهنده افزایش ٪۴۵/۰در سه چهارم از موارد است. او همچنین بیان نمود که دولت در نظر دارد که استفاده از آن تا سال ۲۰۰۶ به ٪۵ افزایش یافته و تا سال ۲۰۰۸ به ٪۱۰ برسد. وی به شرکتهای مخابراتی بومی و سرویس دهندگان توصیه نمود تا به خاطر منافع کاربران بیشترین خدمات را در اقصی نقاط با هزینههای پایینتری ارائه دهند.
ترابری مالزی
۰۲
تیر